توریا

 میزند فرق علی٬ کعبه پلی روی بهشت

چه مراعات النظیریست

علی!

کعبه!!

بهشت!!!

شهادت مولی الموحدین حضرت علی (ع) تسلیت باد

التماس دعا

 

 

سکوت می وزد و بادها پریشانند

و در به در همه در کوچه های بارانند

شب است و تشنگی نخل ها نمی خوابند

یتیم های خدا هم گرسنه ی نانند

 

 

بابا اتاق پر شده از بوی مادرم

وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم

دگر خجل نباش تو از روی مادرم

فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم

 

 

خنجـری بـوسیـد با تعجیـل فــرق عــشق را

رازهـا لـو رفـت عـالـــم دیـد غـرق عـشق را

بـاده ی سـرخ ولایت شـد ســـرازیـر از بهار

قـامـت ِ شبنـم زده بگـرفـت بـرق ِ عــشق را

 

 

امشب دو جهان به شور شینه

امشب  شب داغ زینبینه

غسل بدن شهید محراب

با اشک دو چشمان حسینه

مولا علی حیدر

 

 

غروب و غربت و یک سامرا غم

گرفته قلب مهدی ،قلب خاتم

الا مولای من وقت عزا شد

شده کوفه سراسر غرق ماتم

 

 

مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست

 ای چاه خون گرفته کوفه علی کجاست؟

 ای نخل‌ها که سر به گریبان کشیده‌اید

 امشب شب غریبی و تنهایی شماست

 

 

قتل علی است خاک مصیبت به سر کنید

همچون یتیم گریه برای پدر کنید

ای نخل‌‌های کوفه ببارید خون دل

شب را به یاد غربت مولا سحر کنید

 

 

ای نخل‌های کوفه! امام شما چه شد؟

آن اشک و شور و گریه و حال و دعا چه شد؟

محراب کوفه! سرخی دامان تو ز چیست؟

سجادۀ علی! علی مرتضی چه شد؟

 

 

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند

دست های پینه دارش استراحت می کنند

نخل ها از غربت و بغض گلو راحت شدند

مردم از دستِ عدالت های او راحت شدند

ای خوارج، بهترین فرصت برای دشمنی ست

شمع بیت المال را روشن کنید، او رفتنی ست

 

 

باز امشب عشق تنها می‌شود / زخم سهم فرق مولا می‌شود

آفتاب عشق گلگون می‌شود / سینه سجاده پرخون می‌شود

پشت نخل آرزو خم می‌شود / داغ حسرت سهم آدم می‌شود

جاده می‌ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می‌گیرد غبار

(شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد)

 

 

على عاشقترین مرد خدا بود

كه عشقش را میان سجده میدید

جهان در حسرت خواب بهشت است

بهشت هر شب على را خواب مىدید